Na de grote inspanningen van gisteren, was ik vandaag weer volledig hersteld en had, op een paar akkefietjes na, er weer zin in om door het Spaanse land te fietsen. Allemaal niet zo moeilijk maar die verrekte bulten, die blijven maar komen. Denk je, nu heb ik het ergste wel gehad, en juist dan komt er weer een van 1 of 2 uur klimmen a 6 km p/uur. En zeker hier in Galicië is het helemaal vergeven van de bergen. Gelukkig is de conditie zodanig dat ik volop van de omgeving kan blijven genieten.
Na gisterenavond met mijn Spaanse steun en toeverlaat een heerlijk diner verorberd had en daarbij 1½ fles wijn op had, zou je kunnen verwachten mogelijk heb ik daar morgen last van, nee dus geen centje pijn.
Zo kwam ik vanavond aan na een fikse klim naar de Auberge boven in het oude stadsgedeelte van Ourense en betrapte ik mezelf er op dat ik fluitend binnenstapte bij de receptie met het volkslied van De Rips. Voor mij een bewijs van conditie.
Over het algemeen zijn de bergen begroeid met heesters en veel bloeiende gele brem van soms wel 4 meter hoog, wat typisch is, gisteren was het over het algemeen witte brem. Maar ook andere bloemen o.a. een grof soort paarse hei, waarvan ik de naam niet paraat heb. En overal steken dan die grote zwerfkeien boven uit wat alles tot een mooi geheel smeed. En mooi detail is de bomen die er hier en daar tussen staan. Deze zijn met een fluweelachtig licht groen mos bekleed, wat een sprookjesachtige uitstraling heeft.
Opmerkelijk is wel, dat het het aanmerkelijk drukker wordt met auto`s, wat aangeeft dat de bevolkingsdichtheid in deze streek van Spanje groter is. Vreemd is wel dat er buiten de steden enorm veel huizen staan te verpauperen en onbewoond zijn. Dit is dan ook het gevolg van de aanleg van de vele nieuwe autobanen en daarmee winkels en horeca in de dorpen de nek omdraaien. Zonde, zeker als men weet dat dit gebeurd van onze Europese euro`s… Honderden miljoenen subsidies zijn en worden er ingestoken zoals op ontelbare borden onderweg aangekondigd wordt. En dan te bedenken dat Spanje nog niet zolang lid is van de Europese gemeenschap.
Op de camino Via de La Plata, welke ik aan het fietsen ben, zie ik geen enkele Nederlander en van de sporadische overige pelgrims valt het op dat dit hoofdzakelijk Duitsers en natuurlijk Spanjaarden zijn. Onderweg ziet men er weinig, maar s`avonds in de Auberges is het iedere keer toch weer een hele verzameling. Vanavond zal het mij benieuwen er staan weer 30 bedden in een zaal, dus met andere woorden een borreltje vanavond en oordoppen in.
Toen ik vanmorgen om half acht mijn fiets wilde bepakken om startklaar te zijn na het ontbijt vanaf acht uur stuitte ik al op een probleem. Ik kon niet naar buiten om mijn fiets op te halen in de schuur omdat de deur op slot was en de bazin nog in geen velden of wegen te bekennen was. Om half negen kwam ze verontschuldigend tevoorschijn. Bovendien begon het toen ook licht te regenen wat mij deed besluiten om in ieder geval te wachten tot het droog zou zijn. Kwart over negen ben ik dan toch vertrokken en om een uur of elf kwam de zon met de regelmaat tevoorschijn, wat heel plezierig was in vergelijking met gisteren. Om 4 uur vanmiddag heb ik een half uurtje moeten schuilen en op dit moment is het weer weer goed te noemen. Het heeft mij in de loop van de dag wel doen besluiten dat ik mijn route enigszins aangepast heb omdat juist vandaag de route voor een gedeelte over een niet verharde weg ging. Het risico om hiermee in de problemen te komen vond ik te groot zodat ik uiteindelijk voor zekerheid heb gekozen. Dus van Verin rechtstreeks via Allariz naar Ourense, wat uiteindelijk ook nog zo`n slordige 40 km korter is.
De schelp op mijn fiets heeft ook vandaag zijn waarde weer bewezen. Ik was in de stad zoekende naar de Auberge en spontaan kwam er weer een man die aanbood om mij te voet weg te brengen, wat uiteindelijk ook voor hem een half uur lopen was. Het kwam op mij over dat hij het als een eer beschouwde om een pelgrim naar zijn slaapplaats te begeleiden.
Hoe het morgen zal gaan is voor mij nog de vraag, maar zeker is dat ik nog 120 km van Santiago ben verwijderd. Alleen de te nemen hindernissen, ik bedoel bergen, zijn voor mij nog onduidelijk. Wel wil ik op tijd op pad dus is het heel goed mogelijk dat ik morgen mijn hoofdmissie ga verwezenlijken. Twee dagen eerder dan mijn persoonlijk streven, maar daar morgen meer over… Tot zover mijn verslag en morgen weer verder……………
Totaalafstand 117,97 km
Gem. snelheid 17,66 km/uur
Max. snelheid 56,94 km/uur
Daghoogte 1189 meter
Als ge door een mooie streek fietst met veel heide en hier en daar iets wat op buntgras lijkt dan zou je spontaan het ripse volkslied gaan zingen ook al woon je al zolang in bakel,zoziedemar woar oaw roots ligt doar ben de van.ook al is het zwaar met veel bulten,met santiago in zicht lijkt ‘t toch allemaal wat makkelijker te gaan.blijf op de weg dan kom der vaneiges.groetjes mar wir.
ha Vuelta-koning,
heb Mart Smeets gebeld, maar hij nam niet op… waarschijnlijk heeft hij je site ook gelezen en schaamde zich een beetje.
Maar goed: we gaan als een speer Johannes, waarschijnlijk ben je al in Santiago als je dit leest.
Want voor 120 km. op een dag draaien we onze hand niet om toch?
Wat me opvalt: hoe zwaarder de etappes, hoe meer kilometers we maken.
Als we dat zo op blijven bouwen, ben je nog op tijd terug voor de familiedag….
Die Spanjaard die je het spreekwoordelijke duwtje in de rug gaf, zal wel door deze of gene gestuurd zijn.
Tenslotte heb je ongetwijfeld ook in het hiernamaals vele supporters die je op de voet volgen.
Het enige wat me lichtelijk begint te verontrusten is het overmatig drankgebruik.
Niet het water tijdens, maar de wijn en borrels na het fietsen.
Een beetje in toom houden Johannes, want wat hebben we dadelijk aan een in topvorm verkerende alcoholist als je terug bent?
Misschien kan ik dat gedeelte van je missie beter op me nemen? Ik zal er vanavond alvast mee beginnen!
Geniet in Santiago en doe een schietgebedje voor mij, ik kan het gebruiken.
Wees gegroet Johannes.
Tarcisius
Dag Johannes. Een reactie van Sjaak Kuijpers uit Vlierden. Jij bent niet de enige uit Bakel, die dit jaat de VIA de la PLATA heeft gedaan. Op 4 mei jl. vlogen Henk van Oorschot, adjunct-directeur op de bsisschool in Bakel en daar ook wonende en ik naar Sevilla om 15 etappes later in Santiago aan te komen. Vorige week vrijdag zijn we weer teruggevlogen naar Eindhoven. De via de la plata is idd schitterend. We hadden de pech dat het zes dagen zeer koud was met sarttemperaturen ’smorgens van rond de twee/drie graden en in de loop van de dag veel ijskoude miezerregen. Maar wat een schoonheid, wat een rust. We reden door tot Astorga om daar in te haken op de camino frances, die dit jaar veel te druk is. Op Cruz de Ferro reden we recht het ijs in, zo koud en moesten sokken aan onze handen de nodige bescherming bieden. Daarna is weer echter stralend geworden. We kunnen terugkijken op een meer dan fantastische tocht. Ik begrijp je uitgelatenheid volkomen. Het is ook zo mooi. Je hebt veel dezelfde refugio’s gehad als wij. Ook wij moesten de innerlijke, koude mens verwarmen met een glas wijn extra. Niks mis mee. Geniet er nog van. Wil je wat van onze tocht zien, kijk dan op http://www.hvanoorschot.nl Nou nog een buen camino en buen vino. groeten uit het mooiste dorpke van de peel: Vlierden.
Dag Johannes,
Maar Tars heeft gelijk,hou op met dat “zuipen!!”Dat doen wij wel als we jou berichtjes gelezen hebben! Tars doet wel net of hij met je meefietst,maar we kennen hem!!!
Hij doet je dit niet na!!
Wij ook niet.Maar doe Jacobus heel veel groeten,en denk dan ook even aan ons!
Geweldig! Heel veel groetjes en veel devotie,
o Martin en t Mien Bell.
Ha Johannes,
Als je zo doorgaat verschijnt binnenkort de officiële Spaanse vertaling van het Ripse volkslied. Dit kwam ik al googelend tegen:
(Uit: Reisverslag Rick en Monique op: http://www.stichtingvamana.nl/actueel.html)
Dinsdag 11 mei.
Vandaag 67 km gefietst. Van Cazorla naar een camping vlakbij Canada Morales. Een pas overgetrokken van 1295m. Door een prachtig Nationaal Park. Met een t-shirt de berg op en met jas aan de berg in vliegende vaart af. Prachtig op de top, we komen in heen hele mooie vallei. Tijdens de afdaling komen we Johannes tegen, een Brabander. (www.Johannesopdefiets.nl). Hij is bezig met zijn ferme tocht om de vut in te fietsen. Heerlijke verhalen had de man, we hebben gezamenlijk geschuild in een bar voor een onweersbui met een wolkbreuk. En ook Myron kwam ineens binnenzetten daar: hij heeft heerlijk voor ons gekookt aan het eind van de dag.
Weten zij en de Spanjaarden eigenlijk wel dat jij met het grootste gemak elke dag de dubbele afstand fietst? En je daarna, onder het genot van een goed glas wijn aan je journalistieke werk zet? En de volgende dag handenwrijvend voor de fietsenstalling ijsbeert in afwachting van de waardin? Respect man, en niet zo’n beetje.
Bijna jaar jongere broer.
Johannes,
De Achterhoekers hebben hun fietstocht er alweer opzitten.
Alles is goed verlopen en hebben genoten van een steeds mooier wordend landschap.
We zijn nog vele andere fietsers tegengekomen. Maar niemand kwam zo vaak ter sprake als u. Hoe zou het Johannes gaan door de sneeuw in de Maestrazgo?
Kan hij ons Annie nog wel zo lang missen?
En nog vele andere keren.
Ongerust dat u de tocht van uw leven fysiek niet aan zou kunnen waren we niet.
Dat we met een taaie rakker te doen hadden was ons al duidelijk.
Maar één uitspraak zal ons altijd bijblijven.
‘Probeer het een ander maar niet uit te leggen, want je kunt het een ander niet uitleggen’
Veel plezier bij het vervolg van de tocht. En we blijven u volgen.
Groeten,
Hans.
Het moet niet gekker worden!! In Bakel vroegen ze me al(toen we Ine en Francis uit zijn gaan zwaaien), of Tars met jou mee aan het fietsen is. Ik heb ze gerust kunnen stellen!!
Wat heb je mooie verhalen. We blijven genieten.
Super broertje!!
Hé Ome Johannes,
Ik denk dat ik pas een vakantie ga boeken als je weer terug bent, want na al je verhalen weet ik waar ik het beste heen kan gaan.
Je maakt veel mee en da’s mooi om te lezen
Ik blijf je ook volgen, ga zo door
Groetjes Roel
Hallo Johannes.
Wat een prachtige verhalen kun je schrijven, iedere keer is het weer genieten.
Ik hoorde van Tonny dat je vandaag al in SdC bent aangekomen en al gelijk aan het werk werd gezet om voor hem en Kees een slaapplaats te regelen.
Morgen zien jullie elkaar eindelijk na een periode van 3 wkn. Geweldig.
Het gaat zeker een prachtige dag daar worden en ook als jullie met z’n drieen naar Finisterra gaan.
Veel plezier samen.
Groetjes vanuit Druten,
Nelly
Lieve pap,
Zo trots als een pauw ben ik. Was ik al, maar dat groeit met de dag. Mooi om je verhalen te lezen, fijn je enthousiasme te voelen, heerlijk dat je dit allemaal mee mag maken en ontroerend bijna om alle reacties te lezen van alle familie, vrienden en bekenden. Zo fantastisch te weten dat zoveel mensen (passief) met je mee fietsen, toch?! Dat wijntje van ome Tars drink ik er ook op!!! Op je gezondheid, proost!
Heel veel liefs en succes met het volgende deel van je tocht.
Dikke zoen.
He Johannes
Je kan wel zeggen dat ge een taaie rakker bent Als je morgen in Santiago aan komt dan kan je best trots op je zelf zijn dan heb je dit stuk van de reis toch maar geflikt. Het is een geweldig mooi gebied waar je door gefietst bent maar je moet wel afzien om er te komen Ik had er wel vertrouwen in dat het je ging lukken. Johannes maak er maar een feestje van, als je in Santiago bent en drink er maar een lekkere vino blanco op dat hedde wel verdient. We blijven je volgen en wensen je nog veel fiets plezier en nog een hele goeie reis. We blijven je volgen.
Ook via deze weg de groeten aan Annie.
Peter en Hanneke
Hey Johannes,
ik begrijp dat je inmiddels bent gearriveerd in Santiago. Ik was daar afgelopen vrijdagochtend en heb ongeveer 20 meter van het diplomabureau in de Ruw Villar een hotel geboekt: Hotel Rua Villar. Als je jezelf wilt verwennen moet je daar zijn (kost wel ee paar centen, maar dan heb je ook wat)
Ik vond Santiago op zich wel mooi, vooral de oude binnenstad, maar ook wel erg commercieel en touristisch. De diverse terrasjes verspreid over de gehele stad maken echter weer veel goed.
Ik lees je verslagen met veel plezier en hoop dat je je eenzame fietstocht goed zult volbrengen. Je ontmoet uiteraard veel mensen onderweg, maar vaak blijft het toch bij wat oppervlakkige gesprekken en kennismakingen. Niets mis mee, want dat kan ook leuk zijn.
Ik ben zelf nu een beetje afgekickt; heb nog ongeveer een dag of 5 na thuiskomst in mijn dromen constant gefietst. Nu ik weer volop aan het werk ben gaat dat gelukkig wel weer snel over. De rit van Bakel naar Santiago heeft me blijkbaar toch wel veel energie gekost. Ondanks het feit dat ik me naar mijn gevoel helemaal volpropte met eten ben ik toch ongeveer 7 kg. afgevallen. Zal wel komen doot de diverse dagtochten van ruim 150 km.
Johannes hou je taai, geniet van al het moois om je heen en ……….. vooral niet verslappen !!!!
Groeten,
Jos van Mierlo
Hallo Johannes,
Ik lees uit de reacties dat je inmiddels in SdC bent. Proficiat! Geniet effe van de stad maar laat ons ook nog een tijdje genieten van je verslagen over je terugreis. We blijven je trouw volgen (achter de pc).
Groet,
Frans Knapen
tjeetje het ripse volkslied maakte mij emotioneel.. dat zong mijn vader ook graag.. ik ga het eens zoeken ergens en nog voor je zingen hier in almkerk.. dan is het wilhelmuswaardig voor je.. staande in de kamer zal ik het voor je zingen.. want je hebt het volkslied verdiend..wat een prestatie en prachtig mooie verhalen.. en nu Santiago bereikt.. klasse..
en ik geniet steeds meer van je verhalen en al die reakties dat is ook prachtig om te lezen.. al dat vertrouwen dat mensen in je hebben..en je aanmoedigen..
tot de volgende keer weer..
Beste Johannes,
Hoorde van Karenze dat je Santigo al bereikt hebt.
Geweldig, wat een mijlpaal. Ga zo door en geniet van al het moois op deze onvergetelijke reis.
p.s stuur ook een bietje van de spaanse zon dizze kant op a.u.b.
Veel groetjes van Liesje.