Na een verblijf van 2 nachten in de Auberge van Santiago was het vandaag weer tijd om te vertrekken. De planning was Fisterra: Het uiterste westelijke puntje van Spanje waar volgens de historie Jacobes aan land gespoeld is en waar uiteindelijk de pelgrimstocht eindigt, met het verbranden van de kleding welke tijdens de tocht gedragen is.
Om acht uur aangefietst nadat wij gezamenlijk provisorisch een ontbijt gemaakt hadden bestaande uit muesli met melk uit een soepkop. Eveneens was het de bedoeling om, zo gauw de mogelijkheid zich voor zou doen, ’koffie met iets erbij’ in een bar onderweg te zullen nemen. Dit duurde tot 10 uur voordat wij hiervoor stopten. We hadden wel enige moeite gehad om de stad Santiago uit te komen, het duurde vrij lang. Voordeel hiervan was dat de eerste klim er al opzat en zeker zo belangrijk: dik 26 km op de teller. De omgeving was niet zo interessant, je zou het Frans kunnen noemen. Opvallend waren wel de eucalyptusbomen, bossen die een sterke speciale reuk veroorzaakten wanneer je er doorheen fietst.
Het was aftasten hoe de diverse tempo’s lagen met het fietsen. Duidelijk voor mij was, dat er toch wel wat verschillen optraden. Namelijk: als Tonny aan de boom schudde (wielerterm), dan was ik een van de eerste die afviel dus dat wordt nog afwachten de komende dagen hoe daadwerkelijk de krachtsverhoudingen liggen, een aspect wat ik op dit moment nog geen plaats kan geven. De toekomst zal het uit moeten wijzen.
Al denkende over de vele leuke en ondersteunende reacties op mijn blog moet ik bekennen dat het een welkome steun is, zeker op momenten als ik mij alleen voel. Niet om sentimenteel te doen, maar wel een serieuze constatering waarmee ik enorm blij ben tijdens het fietsen. En ook op momenten als deze, wanneer ik voor mijzelf de dag evalueer.
Op dit moment bevindt ik mij in een heel primitieve Auberge, waar men ieder vertrek en overkapping ingericht heeft om slaapplaatsen te creëren voor pelgrims. Wij slapen gedrieën op de grond in een voormalig schuurtje. Er zijn ook slaapplaatsen ingericht in van die maisdrooghokjes en op de voormalige hooizolder. De eigenaar heeft ook een restaurant en ik moet bekennen dat wij lekker en veel gegeten hebben voor € 8,50 per persoon, inclusief 2 flessen vino blanco uit de streek Ourense. Tel daarbij op € 5,= voor het slapen en dan blijkt alles heel billijk te zijn.
Morgen rond de middag hopen wij in Fisterra te arriveren, wat 120 km verder dan Santiago ligt, waarna wij weer omdraaien om via Santiago, via de camino Northe richting de Pyreneeën te rijden. Een route die niet eenvoudig zal zijn, maar ik zie hem als een uitdaging. Morgen verder………
Dagafstand 87,70 km
Gem. snelheid 16,51 km/uur
Max. snelheid 55,47 km/uur
Daghoogte 1396 meter.
Laatste reacties